Sabtu, 31 Juli 2010

RIWAYAT KANJENG PANEMBAHAN BODHO

Kajeng Panembahan Bodho kagungan pusoko asmo asli Raden Trenggono.
Miturut silsilah sejarah,Raden Trenggono taksih trah darah Prabu Browijoyo, kalebet buyut saking Raden Aryo Damar ingkang Jumeneng Adipati Palembang putro Prabu Browijoyo, injih rojo Majapahit.

Raden Aryodamar utawi Adipati Palembang, kaparingan putro kalih cacahipun.
Kekalihipun kakung, mijil saking garwo ingkang asesilih Dorowati Murdaningsih ingkang ugi kasebat Puteri Doro Pethak.
Wiondene Putro kekalih kolo wau pun paringi asmo Raden Kasan soho Raden Kusen.
Raden Kasan meniko ingkang samangke kawentar minongko Raden patah , sultan wonten Demak, lan sak meniko sumare wonten ing Demak.
Wondene Raden Kusen jumeneng minongko Adipati Terung kaping I
Ingkang ugi kasebat Adipati Pecatondo.

Lengseripun Adipati Terung I, kagantos Adipatri Terung kaping II, ingkang saklajengipun peputro Raden Trenggono, injih ingkang kasebat Kanjeng Panembahan Bodho.

Ing naliko taksih mudho, Raden Trenggono, dados nem-neman ingkan bagus, gagah pidekso.
Wonten satunggaling dinten Raden Trenggono tindak-tindah nitih kudo. Wonten saktengahing mergi papakan kaliyan pawongan sepuh. Pawongan sepuh kolowau ngendiko sajak nyemoni : ” Menowo gagah yo gagah, ganteng yo ngganteng, cahyaning murub abang, ananging amung koyo kembang worawari ”

Pangandikan kolo wau mengku teges; bagus, ngganteng ,gagah perwiraning diri, tanpo guno menawi mboten kaginakaaken berjuang kagem sesami soho kangge bongso lan negari. Bebasan kadyo kembang worawari, ingkang resep, endah lan asri, ananging tanpo nyebar gondo wangi.

Midanget pangandikan kolowau, Raden Trenggono duko yayah sinipi. Piyambakipun rumaos dipun ino soho dipun remeh aken.
Raden Trenggono mlajar ngluru pawongan sepuh kolo wau. Ananging dasar pawongan ingkang sekti mondroguno, blass tanpo tilas, ilang sak naliko.
Kadadosan meniko andadosaken Raden Trenggono mboten jenjem penggalihipun, sawetawis mawas diri, metani sedoyo tindak lampahipun. Pasemonan pawongan sepuh kolowau hanamung sak klimah ananging rumaos tumunjem wonten saklebeting ati,

Ing saklajengipun Raden trenggono tindak ngupadi pawongan sepuh kolo wau, kanthi niat badhe anggegulang ngelmi.

Pungkasanipun Raden Trenggono saged pinanggih wonten saklebeting wono. Atur sembah sungkem soho niat nggegulang ilmi kakaturaken.
Kanyatan pawongan sepuh kolo wau mboten sanes Kanjeng Sunan Kalijogo utawi Sunan Qodli

Raden Trenggono gadah niat badhe ndarmo betek aken jiwo rogo soho kepinteranuipun dateng sesami. Angawiti gegayuhan meniko, piyambak ipun dados santri lan ngabdi dumateng Ki Ageng Gribig ing Jatinom Klaten.

Keranten lantipipun, raden Trenggono enggal saged buntas sakehing ngelmi agami. Ing pungkasanipun, malah kapundhut putro mantu Ki Ageng Gribig, kapikantuk aken aken kaliyan putrinipun ingkang asesilih Putri Kedupayung.
Saking garwo meniko mijil putro kalih inggih Raden Cokrowesi soho Raden Surosekti.

Perjuangannipun Raden Trenggono ing babagan siar agami Islam, kanyatan pikantuk panyengkuyung saking poro kawulo. Kabukten soyo dangu soyo kathah santrinipun, saenggo saget ambabar papan-papan pangibadahan.

Kados bopo gurunipun, injih poro wali,
Raden Trenggono nindak aken syiar agami mboten nate cengkah kaliyan tradisi budoyo jawi ingkan tansah dipun pepetri. Malah tradisi ingkang sampun lumampah kadodasken sarono kangge siar agami.

Kathah papan-papan pangibadahan ingkang saget kababar,
Kadosto, wonten ing Sedondong Nanggulan kulon Progo.
Ugi wonten Kauman Wiijirejo, ingkang arupi masjid, ingkang sakmeniko pun paringi asmo Masjid Peninggalan Kanjeng Panembahan Bodho ”Masjid Sabiilurrosyaad kauman”

Masjid Syabilurrosyaad Kauman, mapan wonten Dusun Kauman kalurahan Wijirejo , watawis 1,5 km saking papan meniko. Ngantos wekdal meniko tansah kauri-uri deening poro jamaah. Sinaoso sampun pundandosi serambinipun, ananging taksih kathah peninggalan ingkang taksih asli, umpaminipun, bangunan induk masjid, mustoko, sumur, watu gilang lan sanes-sanesipun.

Raden Trenggono dados ulama, injih pendekaring siar agami islam wonten ing kukuban Kauman Pijenan kirang langkung 20 tahun.
Ing Naliko semanten wonten utusan saking ingkang Romo, injih Adipati Terung I. Keng Romo ngersak aken Raden Trenggono enggal kondur.
Ingkang sak mangke kasuwun nggantos kelenggahan adipati. Ananging raden Trenggono mboten saget minangkani dawuhipun ingkang romo.

Piyambak ipun sampun rumaos mantep lan tentrem ayem dados ulama lenggah wonten kukuban Kauman Pijienan. Sanes drajat, pangkat semat ingkang pun udi, ananging hanamung katentreman ati. Anengenaken kebetahaning sesami soho nilraken kabetahan diri pribadi.

Amargi mboten kerso mukti nglenggahi Adipati meniko kolo wau, lajeng pun kathah tiyang amastani Bodho utawi Ki Bodho.

Wonten riwayat sanes nyebataken,
Ing naliko semanten, wonten kabar menawi tanah jawi badhe kedatengan mengsah saking monco negari, injih bongso Portugis.
Raden Trenggono sak konco samekto perang ngadepi mengsah. Kanthi mbangun pos penjagaan wonten kukuban Pantai selatan.
Swanten jlegar-jlegur ingkang pun wastani suwanten meriem, kanyatan anamung swanten ombak laut pantai selatan. Nyumerepi kadadosan kolowau Kanjeng Sunan kalijogo, mastani raden Trenggono taksih Bodho utawi lajeng kasebat Ki Bodho.

Pangandikan sanes, ngriwayataken Raden Trenggono minongka pawongan ingkang gadah kapribaden lembah manah, andhap asor.
Tebih saking gumedhe , kumalungkung, riyak utawi sombong.
Sinaoso sejatosipun piyambak ipun lantip, saget inga samudayanipun, krono andap asoripun nampi sesebutan Kanjeng Panembahan Bodho.

Poro Kadang sutresno, ingkang tansah memetri buidoyo jawi............
Kanjeng Panembahan Bodho utawi raden Trenggono sedo wonten ing tahun 1600 Masehi. Kasarek aken wonten papan meniko injih Pasarean Makam Sewu Wijirejo Pandak.

Ngantos wekdal sakmeniko dados papan pemakaman umum. Mboten dangu sedanipun Kanjeng panembahan Bodho, garwo inghkang kaping kalih, ingkang asmo Nyai Brintik , puteri Raden Santri saking Gunung Pring Muntilan sedo.

Ing sedyo badhe kasarek aken ugi wonten Pasarean Makam Sewu, ananging naliko semanten kali Bedog nembe beno utawi banjir. Pungkasanipun kasarekaken wonten Makasn Karang benyo, sisih kidul kali Bedog, watawis setengah kilo meter saking papan meniko.

Ngantos dumugi wekdal sakmeniko, Pasarean Makam Sewu tansah karawuhan kathah sederek malah saking njaban kitho. Ingkang saperlu nderek ziarah. Linangkung wonten ing saben-saben malem jumat kliwon soho malem seloso kliwon.


PRALAMPITO SESAJI NYADRAN MAKAM SEWU

1.Tumpeng , kadamel saking sekul ingkang mawujud lancip ing inggilipun. Minongko pralampita satunggaling penyuwunan soho panganjeng-ajeng , mugi sedoyo donga ,panyuwunan pangapunten saget kinabulan saking gusti ingkang murbehing dumadi.

2. Sekul Wuduk utawi sekul gurih kasebat ugi sekul rosul.
Kadamel saking sekul kacampur santen, uyah soho ujungan salam.
Minongko pralambang panyuwunan keslametan, dumateng rosul,garwo ,sohabat soho ingkang poro sederek ingkang sami rawuh.

3. ugi wonten Ingkung ayam, minongko pralampito, manungso minongko titah ingkang sarwo ringkih. Ing naliko taksih bayi minongko titah ingakang tasih suci.
Ingkung ugi minongko pralampito, minongko tondho kepasrahan
Dumateng ingkang moho kuwoso. Menawi sampun tinambalan
Mboten saget suwolo.

4.Wonten Ketan, kolak , apem.
-Ketan : saking tembung Khotan, ingkang artosipun Kelepatan

-Kolak : saking tembung Qola, artosipun pangandikan

-Apem : saking tembung Aqowam, ingkang mowo teges pangapunten utawi ampunan.

Saenggo :Ketan,Kolak apem , mowo teges soho pangajeng-ajeng menawi manungso kagungan kalepatan injih saking pangandikan soho solah bowo enggalo nyuwun pangapunten

5.Jajan pasar, injih meniko, dedaharan manekowarni saking peken. Minongko pralampito, raos syukur dumateng gusti ingkang moho wikan, kacehno paring berkah bumi ingkag subur makmur saenggo saget ngasilaken asil tetanen ingkang kathah soho maneka warni.

6.Sekar mawar, melathi lan ugi sekar kenongo. Minongko pralambang donga ingkang kawios ing lathi minongko donga ingkang tulus lan suci.

7.wonten pisang rojo, minongko pangajeng-ajeng wonten dinten samangke dadoso keluargo ingkang bejo ,mulyo kados rojo.

Jumat, 09 Juli 2010

CARA ALLOH SWT MENGAMPUNI DOSA KITA

Doa yang selalu terucap dari lisan kita setiap kali memohon pada Allah adalah doa mohon ampunan. Hal ini menandakan bahwa sepanjang hidupnya manusia tidak pernah lepas dari dosa dan kesalahan. Namun Allah Maha Perkasa lagi Maha Pengampun. Dengan segala kebesaranNya, Allah akan mengampuni setiap dosa kecuali dosa syirik. Sebagaimana firman Allah:

“Sesungguhnya Allah tidak akan mengampuni dosa syirik, dan Dia mengampuni segala dosa yang selain dari (syirik) itu, bagi siapa yang dikehendaki-Nya. Barangsiapa yang mempersekutukan Allah, maka sungguh ia telah berbuat dosa yang besar”. (QS. an-Nisaa’/4 : 48)

“Wahai anak Adam, selagi engkau meminta dan berharap kepada-Ku, maka Aku akan mengampuni dosamu dan Aku tidak pedulikan lagi. Wahai anak Adam, walaupun dosamu sampai setinggi langit, bila engkau mohon ampun kepada-Ku, niscaya Aku memberi ampun kepadamu. Wahai anak Adam, jika engkau menemui Aku dengan membawa dosa sebanyak isi bumi, tetapi engkau tiada menyekutukan sesuatu dengan Aku, niscaya Aku datang kepadamu dengan (memberi) ampunan sepenuh bumi pula”. (HR. Tirmidzi, Hadits hasan shahih)

Adapun cara Allah mengampuni dosa manusia melalui berbagai jalan, diantaranya:

1. ISTIGHFAR
Istighfar bisa dianalogikan sebagai penghapus atau tipe-x yang biasa digunakan saat kita menulis. Kalau kita salah tulis pakai penghapus atau tipe-x agar tulisan bersih dan rapi bebas dari coretan. Demikian juga dengan istighfar, bisa digunakan untuk mengoreksi kekhilafan-kekhilafan kecil selama kita beraktifitas. Gunakanlah alat ini setiap hari, setiap waktu sepanjang hayat. Insya Allah apa yang kita hasilkan selama hidup akan bersih dan rapi bebas dari kesalahan dan coretan. Dalam setiap aktifitas senantiasa sisipkan istigfar, mohon ampunan pada Allah, karena tak satupu dari kita yang luput dari khilaf dan dosa.

Rasulullah SAW bersabda:
“Demi Allah. Sungguh aku selalu beristighfar dan bertaubat kepada Allah dalam sehari lebih dari 70 kali.” (HR. Bukhari)

Dalam hadits lain, beliau SAW juga bersabda:
“Wahai sekalian manusia. Taubatlah (beristigfar) kepada Allah karena aku selalu bertaubat kepada-Nya dalam sehari sebanyak 100 kali.” (HR. Muslim)

Jika Nabi SAW saja yang sudah dijamin diampuni dosanya yang telah lalu dan akan datang, bagaimana lagi dengan kita yang tidak dijamin seperti itu? Sungguh, kita sebenarnya yang lebih pantas untuk bertaubat dan beristighfar setiap saat karena dosa kita yang begitu banyak dan tidak pernah bosan-bosannya kita lakukan.

2. BERSUSAH PAYAH DALAM MENCARI RIZKI YANG HALAL
Dosa tidak saja terhapuskan melalui pahala ibadah-ibadah ritual. Adakalanya Allah menghapus dosa kita atas usaha dan jerih payah kita dalam mencari rizki yang halal. Setiap keletihan, kelelahan, dan setiap butir keringat yang dicucurkan akan dihitung sebagai penebus dosa. Jadi jangan pernah menyerah dan putus asa.

3. MENGIKHLASKAN BILA TERZALIMI
Ikhlas adalah sifat terpuji dan mulia. Mengikhlaskan bila terzalimi dan tidak mengungkit-ungkit kesalahan orang lain adalah sifat orang-orang yang berjiwa besar. Allah akan mengampuni dosa orang-orang yang mengikhlaskan bila ia terzalimi dan hanya menyerahkan segala urusannya hanya pada Allah. Allah Maha Pengampun dan sungguh luas ampunanNya. Sepatutnya pulalah kalau manusia mempunyai sifat pemaaf. Maka maafkanlah dan dapatkan ampunan dari Allah.

4. BERSUSAH PAYAH DALAM MENCARI ILMU
Allah memuliakan orang yang beriman dan berilmu beberapa derajat. Begitu utama kedudukan ilmu sehingga Allah memberi ganjaran penghapusan dosa bagi para pencari ilmu.

5. SAKIT DAN KEMUDIAN BERSABAR MENJALANINYA
Sabar adalah kekuatan. Saat sakit mendera raga, hati dan jiwa yang sabar menghadapinya akan dihapuskan dosanya oleh Allah. Dalam sebuah hadist Qudsi Allah berfirman:
“Ketika Ku timpakan musibah pada seorang hamba, lalu ia bersabar, sungguh Aku malu menghitung dosanya pada Hari Kiamat”.

Demikianlah sebagian cara Allah mengampuni dosa kita, tentunya dosa yang diampuni adalah apabila dilakukan dengan Taubattan Nassuha, yaitu: meninggalkan perbuatan maksiatnya, menyesali yang sudah terjadi, dan bertekad tidak akan mengulanginya lagi.

Wallaahu a’lam…